Hirsutyzm – nadmierne owłosienie

Bardzo ważne jest początkowe przeanalizowanie historii chorób pacjenta i rodziny oraz dokładne badanie, ponieważ z klinicznego punktu widzenia można odkryć różne przyczyny choroby. Podstawowe znaczenie ma jednak odróżnienie hirsutyzmu związanego z androgenami od hipertrychozy (nadmiernego porostu włosów na całej skórze lub ograniczonego do pewnych jej okolic), w której androgeny nie odgrywają żadnej roli, a włosy nie występują w miejscach typowo męskich.

W ramach diagnostyki przewidujemy (w wyznaczonych dniach cyklu) wykonanie badań hormonalnych, w których ocenia się stężenie testosteronu i jego pochodnych a w uzasadnionych przypadkach także substancji wydzielanych przez tarczycę i przysadkę mózgową. Są to: progesteron, hormon luteinizujący (LH), hormon folikulotropowy (FSH), testosteron, siarczan dehydroepiandrosteronu (DHEA-S), hormon tyreotropowy (TSH), tyroksyna, przeciwciała przeciwko tyreoperoksydazie (anty-TPO) oraz androstendion.

Aby rozpocząć leczenie hirsutyzmu, należy wybrać między leczeniem fizycznym i chemicznym oraz leczeniem systemowym. Leczenie fizyczne i chemiczne jest stosowane w przypadkach, w których istnieje podejrzenie małej skuteczności terapii systemowej oraz gdy pacjentka cierpi na hirsutyzm dziedziczny. Leczenie fizyczne składa się z: odbarwiania włosów, golenia, depilacji mechanicznej lub pincetą, depilacji woskiem oraz substancjami chemicznymi (podstawową substancją chemiczną używaną do tego typu depilacji jest 5-procentowy trioglikolan wapnia).

W leczeniu systemowym istnieje wiele sposobów, m.in. leki hamujące enzym 5-alfa reduktazy, leki hamujące produkcję w jajnikach czy kortykosteroidy.

Wynik leczenia nie zawsze pokrywa się z życzeniem pacjentki: w niektórych przypadkach wzrost włosów przy zastosowaniu różnych leków (kortyzonowych itd.) może zostać jedynie spowolniony, a włosy ponownie zaczną rosnąć po zaprzestaniu leczenia; leczenie powinno być zawsze długotrwałe, co nie zawsze jest możliwe ze względu na poważne skutki uboczne, które nie usprawiedliwiają dalszego leczenia.

Wszelkie typy zabiegów kosmetycznych (depilacja, golenie, elektroliza, wosk, kremy depilacyjne) dają niedoskonałe i często przejściowe rezultaty. Dlatego przy leczeniu hirsutyzmu, nawet jeśli może wydawać się on problemem kosmetycznym, należy zwrócić się do dobrego dermatologa, który oceni najskuteczniejszą terapię o najmniejszym poziomie ryzyka.

Delikatne owłosienie na łydkach, rękach i pod pachami to stan normalny. Skonsultuj się z lekarzem, gdy włosy stają się intensywne i pojawiają się na podudziach i ramionach
Niewielkie włoski nad górną wargą też nie są oznaką hirsutyzmu. Niepokój powinny wzbudzić, gdy stają się wyraźne lub pojawiają się na brodzie i policzkach.
Jeśli drobne włoski pokrywają palce twoich stóp u nóg, nie ma powodu do zmartwień. Ale jeśli zauważysz, że pojawiają się na całych stopach, skonsultuj problem z lekarzem.
Nie powinny cię także niepokoić pojedyncze włoski wokół brodawek. Ale jeśli jest ich więcej, albo wyrastają między piersiami, na brzuchu lub na plecach, poproś lekarza o pomoc.
Włosy łonowe powinny obejmować średniej wielkości obszar. Jeśli obszar nimi pokryty jest rozległy i porastają one wewnętrzną stronę ud oraz okolice pępka, zasięgnij porady specjalisty.