Nieregularne miesiączki

Regularne krwawienie u kobiety w wieku rozrodczym to 28 +/- 7 dni, czyli powinno pojawiać się co 21–35 dni i trwać od 2 do 7 dni. U nastolatek przez pierwsze 2 do maksymalnie 3 lat od rozpoczęcia miesiączkowania krwawienie może być nieregularne, co jest naturalne, pod warunkiem, że nie występują inne niepokojące objawy.

Zaburzenia miesiączkowania dotykają aż co 5. kobietę w wieku rozrodczym. Można je podzielić ze względu na przyczynę oraz ich charakter. Najczęściej o zaburzeniu mówimy wtedy, kiedy dochodzi do braku regularności, obfitych krwawień i występowania nasilonych dolegliwości bólowych. Na występowanie obfitych miesiączek skarży się aż 14% kobiet, natomiast problem bolesnych miesiączek dotyczyć może od 17 do 81% populacji kobiet, częściej występuje u nastolatek.

Wyróżniamy:

• brak miesiączki (amenorrhea) to zaburzenie miesiączkowania o charakterze pierwotnym lub wtórnym,
• miesiączki krwotoczne (menorrhagia), w których dochodzi do zwiększonej utraty krwi podczas miesiączki lub krwawienia międzymiesiączkowego (powyżej 80 ml),
• bolesne miesiączkowanie (dysmenorrhea; tu również jest postać pierwotna i wtórna), czyli nadmierna czynność skurczowa macicy związana z krwawieniem.

Ponadto mogą występować rzadkie miesiączki (to te powyżej 35 dni), których najczęstszą przyczyną są zaburzenia dotyczące masy ciała, choroby przewlekłe, zespół policystycznych jajników (PCOS), hiperprolaktynemia, zaburzenia czynności tarczycy; oraz częste miesiączki (częściej niż co 21 dni). Każde nieprawidłowe krwawienie z dróg rodnych jest wskazaniem do niezwłocznej wizyty u ginekologa. Nasi doświadczeni specjaliści w MedicaNow zbadają przyczynę i zaproponują najlepsze rozwiązanie.

Lekarz przeprowadza wywiad ogólny i ginekologiczny, badanie ginekologiczne dwuręczne na fotelu ginekologicznym, badanie we wziernikach oraz badanie USG – zwykle przezpochwowe, ale w MedicaNow wykonujemy również USG 3D, które pozwala zobrazować macicę wraz z przydatkami oraz otaczającymi je strukturami. Po wstępnej ocenie lekarz może zlecić wykonanie badań laboratoryjnych (morfologia, test ciążowy, parametry układu krzepnięcia, stężenie hormonów we krwi). W dalszej diagnostyce czasem konieczne może być przeprowadzenie zabiegów diagnostycznych, takich jak łyżeczkowanie jamy macicy lub histeroskopia diagnostyczna.

Metoda leczenia zaburzeń miesiączkowania zależy od przyczyny. Jeżeli są to wady narządu rodnego, wówczas przeprowadza się korekcję chirurgiczną. Przy zaburzeniach hormonalnych reguluje się gospodarkę hormonalną, np. przy pomocy hormonalnych środków antykoncepcyjnych. W przypadku hiperprolaktynemii i zaburzeń czynności tarczycy stosuje się odpowiednio dopasowane leki. Bardzo ważne w leczeniu zaburzeń miesiączkowania jest dbanie o ogólny stan zdrowia, co wiąże się z prowadzeniem zdrowej diety, regularną aktywnością fizyczną i ograniczeniem stresów. Czasem konieczna może być wizyta u specjalisty, który doradzi, jak zmienić styl życia.