Leczenie stanu zapalnego sromu i pochwy

Stan zapalny pochwy jest bardzo częstą dolegliwością diagnozowaną u kobiet w każdym wieku. Najczęściej dochodzi do niego w momencie zaburzenia fizjologicznej flory bakteryjnej – prawidłowy odczyn pochwy powinien być kwaśny. Ogólnie to źródła infekcji intymnej mogą być różne np. nieprawidłowa pochwowa flora bakteryjna albo czynniki zewnętrzne (w tym częste stosunki z różnymi partnerami, nieprawidłowa higiena, obcisła odzież), ale też nieodpowiednia dieta, zaburzenia równowagi hormonalnej, stosowane leki (np. antybiotykoterapia, chemioterapia i hormonoterapia), a nawet fizjologia kobiety (pochwa blisko cewki moczowej i odbytnicy).

Objawy, które mogą sugerować początek stanu zapalnego, zależą od rodzaju zapalenia. Standardowo wskazywać na to może:

• swędzenie pochwy, które może się nasilać podczas snu lub kąpieli
• zaczerwienienie i obrzęk obejmujące wargi sromowe i błonę śluzową pochwy
• upławy, czyli wydzielina o różnej konsystencji, barwie i zapachu, w której mogą pojawiać się białawe grudki
• suchość pochwy, przez którą podczas stosunku może być odczuwany ból
• może pojawić się również plamienie lub krwawienie po stosunku

Jeżeli odczuwasz niepokojące objawy, skonsultuj się z lekarzem. Ginekolog przeprowadzi stosowny wywiad i na podstawie objawów dopasuje odpowiednie leczenie. Jeżeli okaże się nieskuteczne, wówczas wykona stosowne badanie, np. pobierze posiewy z pochwy.

Konsultacja z lekarzem jest ważna, ponieważ stan zapalny pochwy jest leczony zależnie od przyczyny. Przy infekcji bakteryjnej stosuje się terapię antybiotykami i leki miejscowe. Jeżeli podłoże jest grzybicze, wówczas leczenie obejmuje tabletki dopochwowe, globulki, kremu, żele i leki doustne. W leczeniu stanu zapalnego wywołanego rzęsistkiem stosuje się chemioterapeutyki, a w przypadku zapalenia zanikowego pochwy wdraża się terapię hormonalną miejscową lub/i ogólnoustrojową.